[Szudi]

bedac z kims chyba dzielisz swoje zycie z nim nie? wedlug mnie na tym polega DOBRY zwiazek.

[Vice-przewodnicza 06-07]

dzielisz WASZE życi'a, nie zapominając o swoim

[Szudi]

czyli mam 2 zycia? jedno z nia, drugie moje?

[Kiss]

Moze to i tak wygląda, ale mysle, ze dobry i udany zwiazek to taki, gdzie zyje się we dwoje, razem przezywa radości, upadki, smutek i szczescie, ALE oprocz tego ma sie swoje wlasne sprawy, i druga osoba powinna uszanowac, jesli chce sie udac np. na samotny spacer lub np. posiedziec w milczeniu, w samotnosci.
I może ktos powie, ze w zwiazku powinno sie o wszystkim sobie mowic, ale moim zdaniem, wlasnie na tym polega bycie razem, ze się ufa sobie nawzajem i nie chcemy zaborczo i z chorobliwą zazdroscia dowiadywac sie jak nasza druga polowa spedza czas bez nas. Jesli darzymy sie zaufaniem, to na pewno sam/sama opowie nam, jak go spedzila.

[Szudi]

to chyba powinno byc w cytatach ale dam tutaj
'Osobie kochanej nigdy nie mozna ufac w 100%, bo to wykorzysta'
PS1: nie ma idealnego zwiazku, jest szczesliwy, dobry, wspanialy itd ale nie ma idealnego, bynajmniej ja sie z takim nie spotkalem
PS2: oczywiscie ze sa takie sprawy o ktorych ten nasze partner niemusi wiedziec, ale mi chodzi o to ze ja chyba nie jestem na dzien dzisiejszy w stanie dzielic sie z kims jakimikolwiek sprawami

[Syntia]

Szudi, gadasz jak zgorzkniały grzyb

Nie wiem w ogóle, jak można dzielić życia na własne i 'nasze', oceniać proent zaufania i jeszcze najlepiej opłacalność inwestycji. Przeciez to samo przychodzi, naturalnie. Gdy widzę kogośtam i mam ochotę go/ją przytulić czy pocałować to robię to (o ile nie ma protestów ), bez zastanawiania się, jakie będą z tego profity. Tak samo jest z kupowaniem prezentów. Kupujemy i dajemy ukochanej osobie bez nadziei, ze nam się to 'zwróci'. Przecież to jak by 'pożyczać' ten prezent, dla mnie absurd.

No i zaufanie - moim zdaniem wedle własnego uznania. Jasne, że dobrze jest ufać partnerowi, ale z kolei samo 'zaufanie' nie równa się mówieniu o wszystkim zawsze i wszędzie, tylko swego rodzaju 'oparciu' w ukochanej osobie, Wierze, że ta osoba nie zawiedzie. Gadanie to zupełnie inna rzecz, bzdura jest wyciąganie z kogoś jakichkolwiek informacji na zasadzie "czemu nie mówisz? nie ufasz mi?", bo to się nie ima...

[Szudi]

ja po prostu nie zrozumialem postu/a Asi
zreszta kurde gdzie ja dziele tez zycia? jezeli w ogole takie istnieja?................................................

[Kiss]

No wlasnie:D Marta ubrała moje mysli w slowa:)

[Vice-przewodnicza 06-07]

idąc Szudi Twoim rozumowaniem
teraz masz życie (kogo? czego? ) SWOJE
gdy jestes z kimś, to życie według Ciebie zamienia się na ŻYCIE WASZE.
więc pytam co się dzieje, z tym Twoim?
dwa życia łączą się w jedno? czy też powstaje całkiem nowe, a o tamtych się zapomina ;]
ot co, moj post do Twojego

poza tym. gdy swoje życie odłożysz na bok, będziesz żył waszym życiem, to co stanie się, gdy po roku, dwóch, dziesięciu wasze życie przestanie istnieć?
- pustka i kilka lat wyrwanych z życiorysu, uwierz

[Szudi]

dlatego nie chce wchodzic w to wspolne zycie. 2 razy juz sie przejechalem na tym wspolnym zyciu, wiec ten trzeci raz mi niepotrzebny, tzn potrzebny, ale po co mam znowu cierpiec?

[Syntia]

Gdyby człowiek wiedział, że się przewróci, to by się położył.
Że zacytuję pewną głęboką myśl pewnego b. wielkiego człowieka:

"Umierający z głodu, nawet setki razy oszukiwany, nadal będzie wyciągał rękę po chleb"

W dużym skrócie telegraficznym, bo chyba skasowałam tego smsa

[Kiss]

Ejjj.. spoko, przeciez masz jeszcze czas... Poza tym, czlowiek jest stworzony do tego, zeby egzystowac w 'stadzie', w zwiazku, (nie żebym potępiała samotnych!!).

[Szudi]

moja siostra i dwaj bracia sa samotni z wyboru wiec chyba trzeba dolaczyc do rodzenstwa

[Kiss]

Halo! to Twoje zycie! Nie musisz robic tak jak oni przeciez;)

[Wituś]

a dla mnie bez sensu jest zakładanie jak będzie wygladało nasze zycie. Oczywiście, śa sprawy, które mozna zaplanować (studia, praca itp.) ale jesli chodzi o sfere uczuć to nie można zakładać, że sie będzie osoba samotna, bo a nóż widelec nagle zjawi się ktoś kto wypełni nasz świat. Co do tych dwóch światów: każdy ma jakis swój odrębny światek: większy lub mniejszy, mniej lub bardziej przenikający się ze światami innych ludzi, jednak kiedy kogoś kochamy nie istnieje podział na świat MÓJ i NASZ. Oba tworzą nierozerwalna całość, jeden jest sercem, a drugi jakby mózgiem związku. Gdy zabraknie któregoś z tych elementów związek umiera.
co do zaufania, owszem jest potrzebe, ale zbyt dużo swobodody w związku ( która jest wynikiem wzajemnego zaufania parterów) często kończy się klęską. Słowem we wszystkim trzeba zachowac umiar i znaleść swój indywidualny złoty środek. ciekawe czy ktos to przeczytał